This is an old revision of the document!
Geschiedenis
De gitaar is een 16e-eeuws instrument dat zijn origine vindt in Spanje. Het functioneerde als vervanging voor de luit. De elektrische variant van dit instrument is uitgevonden in de jaren 30 van de 20e eeuw, om blues- en jazzsolisten het vermogen te geven om hoorbare solos te spelen tussen het geweld van een bigband-orkest.
De geschiedenis van de elektrische gitaar begint in 1932 toen een bedrijf, dat later Rickenbacker zou worden, kwam met het eerste prototype van de elektrische gitaar, de zogenaamde “Frying pan”. Deze gitaar had een kleine, aluminium klankkast met een pick-up erop. Vervolgens heeft Rickenbacker nog een aantal hollow-body elektrische gitaren gebouwd, met groot succes.
Maar als wij tegenwoordig aan de elektrische gitaar denken, denken we toch al gauw in de richting van de solid-body elektrische gitaar. Een van de eerste solid-body elektrische gitaren werd gebouwd door Les Paul. Fender maakte de eerste massaproductie solid-body gitaren: de Fender Esquire en de Fender Broadcaster (later de Telecaster). Gibson volgde al snel met het bekende Les Paul model, dat trouwens weinig te maken heeft met de gitaar die Les Paul ontwierp, op de solid-body na.
Werking van de elektrische gitaar
De elektrische gitaar werkt, in tegenstelling tot de akoestische gitaar, niet door middel van akoestische reflecties in een klankkast. Bij de elektrische gitaar worden de trillingen van de snaar opgevangen door magneten met een spoel draad eromheen. De magneten vibreren licht mee met de snaar en door de spoel eromheen wordt deze beweging omgezet in een (zwak) elektrisch signaal. Vervolgens wordt dit signaal versterkt met een versterker.
Variaties
Enkele variaties op de 'normale' elektrische gitaar zijn:
- De Baritongitaar, een gitaar zonder vaste stemming
- De Zevensnarige gitaar, een gitaar met een extra lage B-snaar boven de E-snaar
- De Twaalfsnarige gitaar, een gitaar waarbij de normale snaren zijn gedubbeld met een octaaf hoger
- De Double-Neck gitaar, waarbij verschillende combinaties van de eerdere gitaren mogelijk zijn door de dubbele hals op de gitaar.
Klankmogelijkheden
Wat de elektrische gitaar zo krachtig maakt, is deels de variatie aan klanken die je eruit kan krijgen. Zo kun je met behulp van je pickup selector, tone en volume knoppen je geluid al behoorlijk aanpassen.
Maar daarbij houdt het niet op. Omdat de gitaar een van de eerste instrumenten was dat een elektrisch signaal als uitvoer had, ontstond een complete industrie gewijd aan het vervormen van dit geluid. In eerste instantie werd dit vooral gedaan met aanpassingen op de versterkers. Denk bijvoorbeeld aan overdrive en EQ opties. Later werden deze mogelijkheden verder uitgebuit met effectpedalen.
Invloed
De elektrische gitaar heeft een bijzonder grote invloed gehad op het ontstaan van de popmuziek. Tijdens de opkomst van de jeugdcultuur in de jaren '50 en '60 en de bijbehorende muziek was de elektrische gitaar niet weg te denken.
Ook tegenwoordig is de elektrische gitaar nog steeds een bijzonder populair instrument, hoewel het in populariteit misschien inmiddels is ingehaald door de synthesizer.