1935: Taperecorder

De taperecorder was revolutionair omdat er vanaf toen meerdere sporen tegelijk los van elkaar opgenomen en gemixt konden worden. En was een stereo opnamen nu in eens mogelijk.

In 1935 kwam het Duitse bedrijf AEG met de eerste taperecorder. Hiervoor waren er al andere technieken om door middel van magnetisme geluid op te nemen op bijvoorbeeld ijzerdraad (sinds 1898). De geluidskwaliteit was erg slecht tot dat in 1927 het voormagnetiseren van een geluidsdrager werd uitgevonden. In 1935 werd de voorgemagnetiseerde acetaatband (de eerste “tape”) geïntroduceerd. De eerste taperecorder genaamd: de Magnetophon maakte gebruik van deze acetaatband.

Ampex

Ampex is een bedrijf dat audio en video recorders maakt. Uitgevonden door Alexander Matthew Poniatoff en later doorontwikkeld door Jack Mulling.

Tijdens de tweede wereldoorlog fabriceerde Ampex de APS/6 en APS/19 dit waren radar motoren voor het Amerikaanse leger. Even later had het Duitse bedrijf AEG de megnetophon gemaakt. Daarvan kreeg Poniatoff een model in handen. Vervolgens ging hij het apparaat na maken en even later verscheen de eerste recorder namelijk de Ampex-200.

1995

Ampex nam de leiding als beste audio tape technologie bedrijf. Het begon met 2 tracktapemachines en het bouwde langzaam uit naar 4,8,16 en uiteindelijk 24 kanaals tape. De Ampex taperecorders waren niet meer weg te denken in de professionele studio’s.

In 2014 is het bedrijf verkocht aan Delta Information Systems. Er worden ook geen taperecorders van dit merk meer gemaakt deze zijn alleen nog te vinden in de top studio’s en op ebay.

De taperecorder werkt door inductie. Inductie werd ontdekt in 1831. Als je stroom door een spoel laat lopen creëer je een een magnetisch veld. Aan de + kant van de spoel is ze zuidpool van het magnetisch veld. Hier trekt het velt aan en aan de - kant (noordpool) stoot het af.

Dit kan ook worden omgedraaid. Als je met een magneet langs een spoel of beweegt wek je hier een stroom mee op.

Dit is het basis principe van de geluidsband. Op de band kan je magnetische informatie opslaan. Je maakt als het ware stukjes van die tape meer of minder magnetisch. Dit gebeurt met de record kop of schrijf kop. Als je vervolgens de tape langs de play of lees kop beweegt dan wordt in deze kop een stroompje opgewekt aan de hand van hoe magnetisch de tape op die plek is. Dit stroompje wordt via je versterker en je speakers omgezet in geluid. Er is ook een erase kop en die wist de magnetische lading van de band.

Tape recorders worden nog steeds gebruikt vanwege hun geluid. Ook brengt het opnemen van een enkele take een bepaalde sfeer met zich mee die voor sommige muzikanten nostalgisch is. Het warme geluid waar iedereen nog steeds voor gaat noemt men tape saturation. Dit effect ontstaat als volgt. Voor producties van bijvoorbeeld the Beatles werden de instrumenten los opgenomen op verschillende tapes. Tijdens de mixage werden deze losse stukken tape tegelijkertijd afgespeeld en door allerlei analoge apparatuur zoals compressors gehaald en vervolgens opgenomen op een nieuwe tape. Hierdoor kon je je nummer opslaan. Ook maakte men bijvoorbeeld een losse tape voor al de vocalen of drums. Uiteindelijk betekende dit dus dat de mastertape een hele stamboom van voorgaande tapes had. De meeste instrumenten hadden zeker 2 tot 3 voorgangers gehad. De opname systemen waren destijds niet perfect. Zo verschilde bijvoorbeeld de afspeelsnelheid van verschillende taperecorders en waren veel recorders vaak gebruikt en gaven hierdoor lichte frictie aan de tape. Hierdoor ontstonden compleet willekeurige minuscule veranderingen in de verschillende frequentie spectra.

1. Onder de 0.1 Hz noemt men dit “Drift”
2. 0.1 Hz tot 10 Hz noemt men “Wow”
3. 10 Hz tot 100 Hz noemt men “Flutter”
4. 1 kHz tot 5 kHz noemt men “Scrape Flutter”

Bij een enkele tape is dit effect niet herkenbaar, maar door de opeenstapeling van de tapes worden de veranderingen van de frequenties duidelijker en dit effect noemt men tape saturation. Wat het effect inhoud is kleine hoeveelheden distortion, fase veranderingen, micro toonhoogte veranderingen en onvoorspelbare transienten in het volledige frequentiespectrum.

Het grappige is dat tape saturation eigenlijk alleen maar verstoringen in het geluid veroorzaakt. Het zou dus logischerwijs ongewenst zijn. De reden waarom men er echter nog steeds zo van houdt is omdat de eerste opnames die redelijk begonnen te klinken allemaal met tape werden opgenomen. We zijn er toen zo gewend aan geworden dat we nu, nu we opnames kunnen maken die vrijwel ruisloos zijn, het gevoel hebben dat het geheel te leeg is. Er is geen lijm die het geheel bij elkaar plakt. Daarom zijn er veel bedrijven die hun best doen om plugins te maken die hun eigen tape geluid hebben.